Zgadzam się. Wspaniały film. Jeden z moich najbardziej ulubionych. :D

//A co ważniejsze, ten film jest niesamowicie realistyczny.//

Widzę, że to nie tylko ja odniosłem takie wrażenie. Tak, jest niesamowicie realistyczny. Bez wątpienia jest to film wybitny. Zasługiwał na Oscary za najlepszy film i reżyserię. Widziałem ostatnio "Piękny Umysł". Dobry, ale pod względem reżyserskim to nie ma porównania z "Gosford Parkiem". Akademii musiało nieźle odpie*dolić, żeby wydać taki werdykt. A co najgorsze, efekt jest taki, że Altman umarł mając na koncie jedynie Oscara za całokształt a Ron Howard cieszy się bo ma dwa i teraz może sobie kręcić takie szmiry jak "Kod Da Vinci".

Oskary nie mają dla mnie najmnieszego znaczenia. Tak samo głosy
krytyków. A bardzo dobry film jest bardzo dobrym filmem i tyle.

Film znakomity, bo świetne jest to, co Altman może zrobić z angielskiego filmu kostiumowego. Znana otoczka, ale co w środku... Tysiąc smaczków. Smacznego. :)

ARCYDZIEŁO !. Film ogląda się jednym tchem, wszystko ci się w nim dzieje jest porpostu piękne i doskonałe. Dialogi, rozmowy między goścmi sprawiają wrażenie jakbyś siedział obok na kanapkie i słuchał. Piękne stroje, dom. To prawda tysiące smaczków, setki szczegółów, bardzo wyraziste rozbudowane, barwne postaci. Film będę pamietał chyba przez resztę życia i regularnie oglądał. Film bardzo elegancki a oglądanie go minuta po minucie sprawia ogromną przyjemnośc, wszystko tam pięknie płynie.

Masz rację, film wyborny.

nie skupiłem się na filmie, więc musiałem doczytać końcówkę z forum, ale szczere uznanie dla brytoli za niepowtarzalny klimat filmu. świetnie pokazane międzywojenne realia, awangardę szlachecką i panujące wówczas maniery. sceny polowania robią niezatarte wrażenie. mam pytanie w sumie: czy na tym polowaniu lokaj już próbował ustrzelić tego swojego ojca ? chociaż szczerze wydaje mi się, że go tam nie było. no ale ten baron dostał w ucho przecież i nie wiem od kogo :)) ;p

Od Anthony`ego Mereditha (Tom Hollander), niskiego dorobkiewicza, który robił z nim interesy.

ha ! teraz wiem..

Mój ulubiony film Altmana. Osiągnął tu Himalaje reżyserskiego kunsztu.

Faktycznie, Altman świetnie obnażył mieliznę brytyjskiej arystokracji, tak wiarygodnie, że aż "smród" ich brudów dało się czuć. No bo i w tamtych czasach arystokratą nie zostawało się za wybitność, ale za lojalność koronie w okradaniu i mordowaniu innych nacji. I pieniądz rządził nie mniej niż dzisiaj. Pięknie też ukazał stosunki panujące wśród służby, w XX wieku dużo krytyczniej nastawionej do jaśnie państwa niż jeszcze wiek wcześniej. Cudne niuanse, choć jedno mi się nie podobało - ten bełkot, który nazwano dialogami, arystokracja słynęła z pięknego języka i starannej wymowy, a tutaj się niektórzy nie popisali.:/ Mięśnie na uszach wymagane, albo lepsze ustawienia dźwieku i dużo wyrozumiałości. Maggie Smith jak zwykle trzyma bardzo wysoki poziom! Podobnie jak w Downton Abbey, choć tam dialogi to perełeczki.

Dołączam się do wszystkich zachwytów. Film obejrzałam kilka lat temu i oceniłam na 8. Teraz, będąc już nieco bardziej dojrzałą kinomanką obejrzałam go ponownie i bez wahania poprawiłam ocenę na 10. Zanurzyć się w takim klimacie, jaka to przyjemność! Majstersztyk pod wieloma względami: scenariusza, doboru obsady, kostiumów i scenografii, dialogów. Doskonale oddaje klimat epoki, pokazuje różnice między Anglią a Ameryką tamtych lat, różnice, ale i podobieństwa między arystokracją a służbą, podziały klasowe, a przede wszystkim ludzkie przywary i słabości, sekrety, tłumione emocje.

Naprawdę znakomity, doskonale skonstruowany komediodramat. Każde kolejne oglądanie dokładniej odsłania cała maestrię. Każda scena, każda rozmowa, każda postać, wszystko znaczące i doskonałe. Olśniewające scenografie i stroje i doskonały humor w pigułkach. Film do smakowania na wiele razy, ale też film chwytający za serce.

Przesadzasz, a oscara za scanariusz winien dostać " memento "